interview met Harry Jansen, exclusief timmerwerk

Neede, 1 juni 2012

De redactie van de Nieuwsbrief was uitgenodigd bij duizendpoot Harry Jansen.

We werden welkom geheten in de woning van Wilma en Harry, die enigszins verscholen lag achter een paar grote bomen en heesters, naast Cosmo Auto. Binnen wees niets erop dat we op een industrieterrein zaten. We keken uit op een prachtige ruime tuin met vijver. Zelfs de ruime werkplaats van Harry viel niet op in dit geheel. Die mooie tuin bleek ook duidelijk een liefhebberij van Wilma, want op onze vraag hoe bepaalde planten heetten, kregen we spontaan de Latijnse namen. Zo weten we nu dat Zeekool Crambe Maritima heet.

Harry zocht enkele jaren geleden een huis met werkplaats in zijn woonplaats Haaksbergen, maar slaagde daar niet in tot een kennis de geboren Needenaar tipte over dit pand. In 2007 zijn Wilma, Harry en hun twee dochters naar Neede verhuisd. Maar na 5 jaar verbouwen is het huis nog steeds niet af. Harry heeft het namelijk erg druk.

Niet alleen met meubelmaken, interieurbouw, timmerwerk, kleine verbouwingen en afbouw, meubelrestauratie en wat dan nog allemaal meer op zijn vakgebied (hij maakte zelfs eens een bijzondere doodskist).

Nee, Harry is ook sportief en niet zo’n klein beetje ook. Hij draait zijn hand niet om voor een beetje Marathon in Enschede, Rotterdam of Berlijn. En traint op dit moment onder leiding van Marti ten Kate voor de moeder van alle Marathons, namelijk die in Athene. Niet slecht toch voor een 50jarige?

Zijn vrouw Wilma moet dan ook wel een grote steun voor hem zijn. Wilma komt van oorsprong uit de “zorg”, maar heeft zich omgeschoold tot interieurontwerpster en styliste. Daarmee kan zij Harry ondersteunen.

We veronderstelden dat ze dan toch weinig vrije tijd overhielden, maar daarin vergisten we ons. Ze hebben namelijk ook nog een speedboot, waar ze mee op de Friese meren cruisen. Maar ze slepen het ding ook geregeld mee naar Kroatië, waar ze gaan zeeduiken.

Doodmoe namen we afscheid van dit leuke stel, maar niet nadat we nog een kijkje mochten nemen in zijn werkplaats. “Let niet op de rommel” was in dit geval overigens geen overbodige waarschuwing.

Dianne Lubberding en Eric Groeneveld